feestdagen en vakantie

24 en 25 December, of te wel eerste en tweede kerst dag, en wat doen Koreanen dan? Nou, niks dus. In de dagen ervoor had ik me gastvader nog gevraagd van ‘Doen jullie normaal nog wat speciaals met Kerst?’. Het antwoord was ja maar niet in de zin die je zou verwachten. Ja, iets speciaals want zoveel echte rustdagen hebben ze hier niet. Nou ja Ik en de kerst dus al slapend doorgekomen. De 30ste daarentegen was er wel wat leuks aan de hand. Kanghee, mijn gastzusje, was namelijk jarig en aangezien we eerder vrij hadden van school zijn we met het gezin en een vriendin van Kanghee naar VIPS gegaan. VIPS is dus een buffet restaurant waar ik al twee keer eerder ben geweest met Ryungkyeong. Hoe dan ook lekker gegeten dus en dan maar weer naar huis een beetje leren en niksen.
Oudejaarsdag was een normale schooldag en werd ook niet echt gevierd bij ons in huis. Dat vond ik wel flink balen maar ja hier hebben ze dan weer andere feestdagen. Ik kan nu een heel lang saai verhaal schrijven over hoe de maand Januari was maar aangezien er maar drie highlight ’s waren, zal ik het kort houden. 14 Januari was me gastbroertje jarig en zijn we uiteten geweest bij een geweldige BBQ restaurant. Dat volgende weekend ben ik met Ryungkyeongs familie naar de COEX geweest. Lekker naar de huishoudbeurs en een beetje geshopt. Eerst dachten we alleen dat de beurs in de KINTEX in Ilsan maar daar was het verrassend rustig. Na verder onderzoek bleek dus dat we nog een uur moesten rijden naar Seoul. Al met al was het gewoon super gezellig met hun. Het derde punt is natuurlijk mijn verjaardag ;) Iedereen die kaartje heeft gestuurd of een berichtje via wat dan ook bedankt. Selfiestick gekregen van mijn gastouders verder was een heel gewone dag. De volgende dag was echter ook de verjaardag van mijn gastmoeders broer en toen heeft de hele familie voor die oom en mij gezongen bij een buffet restaurant in Ilsan. Na weer eens veelste veel gegeten te hebben, zoals altijd bij een buffet. Daarna zijn we nog even Ilsan in geweest maar verder dan een cafeetje zijn we niet gekomen.
Februari was gelukkig een stuk beter. Ten eerste was er taart op school 5 februari aangezien onze mentor jarig was en ook omdat het de laatste schooldag voor de vakantie was. Die vrijdag zijn we vooral al film kijkend door gekomen. Niks op tegen. Daarna vakantie dus…… nouja ik hoefde niet naar school maar de rest van mijn vrienden ging dus wel gewoon naar school en hagwons. Ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen hoe zwaar kloten ik dat vond. In de vakantie was ik dus alsnog in me uppie. Nou ja de eerste week heb ik relaxt door gebracht met vooral slapen en niksen. Tot het weekend dan want toen kwam Maxi vanuit Deajon op bezoek voor het hele weekend. Zaterdag heb ik haar dus bij de bus terminal opgewacht en zijn we samen door gegaan naar Hongdea. Hongdea is waarschijnlijk een van mijn favoriete plekken in Seoul, al dan niet mijn favoriete. Eerst zijn we naar een wafel café geweest voor super lekkere aardbei en ijs wafel. Dat café had dus ook leuk twee schapen die je dan mocht aaien en voeren. Nou was ik al na een katten en naar een honden café geweest maar een schapen café was toch echt iets nieuws. Verder hebben we nog even geshopt in Hongdea voordat we verder gingen naar Myeondong, een ander shopping district. Daar zijn we van de ene make-up winkel naar de andere gegaan. Ben nog nooit zoveel in make-up winkels geweest op een dag. Maar goed rond zes kregen we toch wel honger en zijn we naar een burgerrestaurant gegaan waar ik al een keer eerder met Laura, yfu intern, was geweest. Het waren wel van die super grote burgers die je dus niet charmant kunt eten maar het was de moeite zeker waard. Na diner waren wee beide vrij moe en zijn we naar mijn huis gegaan. Of nou ja eerst naar de hagwon, toen naar een kiprestaurant en toen naar huis met overvolle buiken. Weer thuis hebben we mijn verjaardagscadeautje, een selfiestick, eens uitgetest.
De volgende dag zouden we wat ‘cultureels’ doen dus zijn we naar Insadong gegaan. Daar heb je zo’n beetje alle mogelijke souvenirs maar ook traditioneel eten. Eerst zijn we echter eens achter het paleis in Gwanghwamun langs gelopen om daar eens rond te kijken. Echt een goeie plek om accessoires te kopen of foto’s te maken van de wat meer traditionele huizen. Terwijl we aan het lopen waren, zagen wee een mandu/dumpling zaakje. Dat zag er zo goed dat wij dat ook wouden proberen. Bleek deze zaak ook nog eens echt gerund te worden door twee Chinezen. Plus dat er ook een heel stel Chinese toeristen daar ook zaten. Voor het eerst in een lange tijd hoor je dan een andere taal als Koreaans om je heen, dat was wel even verfrissend. Ook al snappen wij natuurlijk geen snars van Chinees. De rest van de ochtend hebben we besteed aan rond kijken daar tot we weer op een weg kwamen die ik herkende. Met school zijn we namelijk ook naar Gwanghwamun geweest en hebben behoorlijk wat rondgekeken. Maxi en ik lopen daar dus even rond en kijken in de Innesfree, make-upmerk. Bleek dat toch even een Innesfree te zijn met café. De Innesfree is helemaal van gezonde dingen en vooral zonder chemicaliën, in het café was dat het zelfde. Beetje duur dus maar wel super lekker. Carrotcake met hallabong thee, een goed uitzicht. Al met al zijn we daar volgens mij een uur lang blijven kletsen. Daarna zijn we door gegaan naar Insadong waar we ook zo’n twee uur lang hebben rondgekeken. Maxi moest alleen rond 7uur de bus terug naar Deajon halen waardoor we dus vroeg moesten eten. Dat concept kennen Koreanen niet echt goed dus alle restaurant waren nog dicht. Maxi’s gastmoeder had via het internet een restaurant gevonden waar je rond de twintig bijgerechten kreeg. Na veel zoeken vonden we dit restaurant ook en waren ook nog eens de eerste gasten die avond. Ik weet niet of ik dit restaurant zou aanraden aangezien het voedsel wel lekker was maar niks speciaals of wat je op andere plekken niet kunt krijgen. Plus dat 18 van de 20 gerechten gewoon rechtstreeks uit de koelkast kwamen en sommige zelf uit d vriezer met het ijs er nog aan. Eten was goed maar meer ook niet. Na dit vroege diner zijn we weer naar de bus terminal in Gangnam gegaan. Nadat Maxi haar kaartje had gekocht was er nog een beetje tijd over en zijn we ook nog even naar het warenhuis daar vlakbij gegaan. Als ik zeg warenhuis hier trouwens dan bedoel ik een stuk of 12 verdiepingen vol met allemaal verschillende waren. Helaas was er niet zo veel tijd en moesten wee al snel terug naar de terminal voordat Maxi haar bus miste. Afscheid genomen dus met de belofte dat ik later nog eens naar Deajon zou komen. Toen was het ook wel weer tijd voor mij om naar huis te gaan waar ik rond 9 dus ook vrij uitgeput aankwam.
In de tweede week, 18 feb, heb ik eindelijk met een van mijn vrienden af kunnen spreken. ’s Middags om 3 uur ben ik dus naar de Seolbing, dessert café, gegaan om daar yesol te ontmoeten. Met zijn tweeën hebben we dus een heerlijke choco/ijstaart gegeten. Half uur eten dus en twee en een half uur daar zitten kletsen over de meest uiteenlopende dingen, van koude oorlog tot de docenten op school. Als je dan zo laat elk een halve taart weg kauwt, heb je natuurlijk niet echt honger daarna. Na een totaal van drie uur in de seolbing te hebben gezeten, om beide de taart wat weg te laten zakken en te kletsen, zijn we opzoek gegaan naar een plek voor avondeten. Uiteindelijk zijn we bij een donkatsu, Japanse schnitzel, restaurant beland en een poging gedaan om alles op te eten. Rond half acht stonden we weer buiten, hebben afscheid genomen en zijn we weer naar huis gegaan. Of nou ja ik naar mijn gastmoeders hagwon om daar nog tot tien uur te blijven.