Gwangjang markt2 en het start van een nieuw school

’s Morgens vroeg dus met mijn tante en oma op de bus naar Seoul om naar Gwangjang markt te gaan. Voor mij dus ook de tweede keer in twee dagen. Eerst hebben met zijn drieën daar wat rond gelopen en vertelde tante en oma van alles over de dingen die we tegen kwamen. Op een gegeven moment kregen we een berichtje dat het zusje van mijn tante en haar man, ook oom en tante maar als ik ze tijdens het schrijven zo noem is dat zo verwarrend, ook waren aangekomen. Samen zijn we toen naar een restaurantje gegaan. Nou het eten wat we daar hadden kom je in Nederland dus echt niet tegen. Rauw vlees met een rauw eitje en peer erdoor heen. Als ik dat zo opschrijf klinkt het eigenlijk best smerig maar dat is het absoluut niet. In tegendeel het is best lekker. Na zo’n lunch kun natuurlijk maar een ding doen op die markt. Meer eten. Hup naar een ander restaurantje dus voor haemulpajeon (pannenkoekjes met vis) en bindaeddeok (pannenkoeken gemaakt van bonen). Oh en wat makkeoli, Koreaanse rijstwijn, erbij. Dan zit je me daarna toch een partij vol. We hebben daar nog een beetje rondgekeken om vervolgens te beslissen om ergens anders naartoe te gaan. Op de weg naar de auto van die oom en tante kwamen we alleen langs een stalletje met ho-ddeok. Had er niet echt bij over na gedacht maar toen we bij de auto stonden te wachten kwam daar dus het zusje van mijn tante en met, jawel, ho-ddeok. He, ik heb niks tegen gefrituurde rijstcake met honing erin. Onderweg besloten we naar Nam-san te gaan. Nam-san is een berg in bijna het midden van Seoul met daarop Seoul/Namsan tower. Een grote toeristen spot dus. Me tante klimt wel eens vaker een berg op en deze keer was geen uitzondering, ook al hadden we oma dus bij ons. Gelukkig is Nam-san niet zo hoog en zijn er goeie paden om de top te bereiken. Onderweg lekker veel foto’s gemaakt en op de top nog eens heel veel foto’s gemaakt. Veel koppels komen ook naar deze berg en toren om daar een slot op te hangen. De relingen en alles waar maar een slot aan kan hangen, zitten daar vol met sloten. Na tenminste 500 foto’s zijn we maar weer naar beneden gegaan en vervolgens naar huis.
5 Maart had ik afgesproken met Hongkyu en Gulzar om naar Garosugil te gaan. Garosugil is een beroemde winkelstraat hier in Seoul en heeft verder heel veel leuke cafeetjes. Wat minder leuk was, was dat het stortte. Met stortte bedoel ik dan dat het water tot onze enkels stond en als een mini rivier over de weg stroomde. We hebben dan ook maar snel een droge plek op gezocht. Dat bleek dus een restaurantje te zijn met hele pittige maar super lekkere inktvis. Daar lekker een poos zitten opdrogen, eten en kletsen. Van dat winkelen en rondkijken zou toch niks komen dus besloten we om maar weer terug te lopen en de metro naar de COEX te pakken. Bij de COEX hebben we toen maar wat rondgelopen en toen vroeg avondeten gegeten bij een Chinees restaurant.
Helaas was met dat weekend mijn vakantie ook afgelopen en begon het nieuwe schooljaar op maandag weer. Nieuwe schooljaar betekent ook nieuwe klas en als ik eerlijk ben, was ik vrij nerveus. Dat was, zoals meestal, helemaal niet nodig. Mijn nieuwe klas is echt super gezellig is niet zo studieus als vorig jaar. Het enige jammere is dat een paar van mijn beste vriendinnen hier niet meer zo vaak zal zien. Gelukkig zitten er in me nieuwe klas ook mensen die ik vorig jaar ook heb ontmoet waarvan eentje niet in mijn klas zat maar waarmee we altijd het laatste uur zelfstudie deden, Heawon. Zo had ik in ieder geval een stel mensen waarbij ik kan zitten met lunch. Na twee weken houd dat in de mensen waarmee je luncht zo’n beetje je vriendengroep is. Hoe dan ook, een van die vrienden is yeongok en zij zit dus een natuurkunde club. Eens in de zoveel tijd hebben ze dan een zogenaamde open lab. Op de 17de was er dus zo’n open lab waar wij dan met een groepje heen gingen. Niet wat ik verwachtte toen ik ervan hoorde maar alsnog leuk. Niks scheikundigs, natuurkundigs maar een kleurplaatje inkleuren, gaatjes in maken en daarvoor speciaal plastic plakken. Als je dan door die gaatjes naar het licht keek, kreeg het licht het vormpje van een sneeuwvlok, bloem of wat anders. Wel gezellig om die te maken maar weet niet ik of ik hem later nog ga gebruiken behalve voor de sier.