chocomelk en halloween
Door: verrast dan choco chips lekker is
Blijf op de hoogte en volg Anne
26 December 2015 | Zuid-Korea, Seoel
‘Lus jij ook chocomelk?’ ‘Ja, wie lust er nou geen chocomelk?’ Een gesprek tussen Ryunkyeong en mij. Ik dacht er niks bijzonders bij maar Ryungkyeong belde gelijk haar moeder want die ‘ging toch naar de winkel.’ Okay, dacht ik, kunnen we na school samen mooi chocomelk drinken. Na schooltijd lopen we dus mooi samen richting de bushalte. Drie maal raden wie we tegen kwamen onderweg: Ryunkyeongs moeder. Ik had haar al eerder ontmoet toen we naar het honden café gingen dus even een praatje gemaakt met zijn drieën. Haar moeder was dus echt naar de winkel geweest en had behalve een pak met van die poederchocomelk ook nog 5 zakken chips gekocht 0.0 Daar stond ik dus mooi met mijn mond vol tanden toen ze de hele zak aan mij gaf. Ik kon niks anders doen dan dank u wel stamelen. Heb de weg terug naar huis sprakeloos voor me uit zitten staren. I had de chips gekregen met het bericht dat ik het in mijn eentje moest opeten maar vijf zakken is toch net iets teveel voor een persoon. Ik heb een paar aan mijn gastmoeder aangeboden maar die zei het zelfde als ryunkyeongs moeder. Uiteindelijk heeft ze er eentje geaccepteerd omdat het haar favoriete was. Toen had ik er nog vier. Een garnalen, een chocolade, een uien en kaas en een honing boter smaak. De chocolade en garnalen smaak heb ik gehouden en de andere twee heb ik in de keuken neergelegd voor de gelukkige vinder. Aan het geritsel dat ik hoorde nadat Siwon en Jeawon thuis kwamen te horen, waren die twee zakken snel verdwenen ;)
Zaterdag en Halloween!!!! Ik zou met Maxi naar een eatyourkimch/talktomeinkorean meeting gaan maar Maxi had een schoolfestival. Ik dus in twijfel, zal ik gewoon alleen gaan of niet? Heb me moed dus bij elkaar geraapt en op de bus naar Hongdea gestapt. Aangekomen bij het YouAreHere café zag ik dat de hele tuin vol stond met buitenlanders, om het maar even zo te zeggen. Aarzelend liep ik daar dus heen toen Hyunwoo van TTMIK mij aansprak. Het is vrij raar om mensen die je alleen op je computer ziet opeens in het echt te zien. Ik heb dus zowaar even met de crew gepraat over Koreaans leren en over hun kostuums, ze waren in schooluniform. Het was die dag verschrikkelijk koud en ik was met mijn domme hoofd dus mijn jas vergeten daardoor zocht ik al snel de warmte van het café op. Heb daar een gloeiende bak thee besteld en ben daar rustig gaan zitten. Natuurlijk verbrand ik mijn tong maar het warmt je in ieder geval wel op. Eenmaal weer een beetje warm ben ik naar buiten gegaan om daar bij de leerboeken te kijken en de eat your kimchi merchandise. De leerboeken waren echter voor totale beginners en tot mij verbazing kende ik alles in die boeken. Geeft best wel een goed gevoel kan ik je vertellen. Ook waren ze een spelletje aan het spelen met steentjes maar daar bakte ik niks van. Dankzij dat spel kwam ik wel aan de praat met iemand die hier voor werk en vakantie was. Zij volgt de lessen in het café en had haarzelf een baan gevonden hier bij een design bureau. Mooi kletsen over Koreaans leren. Op een gegeven moment kwam er ook nog een Duits meisje bij die zich voorstelde. ‘Wacht eens even wij hebben ons helemaal niet aan elkaar voor gesteld of wel?’ Wat blijkt nu dat meisje waar ik dus mee aan het praten was, in het Engels, komt uit Nederland. Lekker slim. We hadden dus gewoon Nederlands kunnen praten al die tijd. We zijn ook door gegaan in het Engels samen met het Duitse meisje. Later kwam er ook nog een Amerikaan bij die aan de Yonsei universiteit, tweede beste in Korea, studeert. De Amerikaan had precies hetzelfde gedaan op mijn leeftijd en vertelde over haar ervaringen tijdens haar uitwisseling in Korea. Jammer maar de Amerikaanse en Nederlander moesten vrij snel weer weg. Ik bleef nog mooi even met de Duitser praten en later kwam er ook nog een Frans meisje bij. De Franse was op uitwisseling geweest in Taiwan en daar hebben we dus een poosje over staan praten. Tussen door hebben we foto’s gemaakt met Simon en Martine van eat your kimchi. Zij zijn echt precies hetzelfde op youtube als nu. Martina had werk gestopt in haar heksen kostuum maar Simon Netflix and chill was toch wel de meest originele die ik tot dan toe had gezien. Op het laatst kwam er nog een hele Amerikaanse familie aan. Ouders en vijf kinderen waarvan vier heel schattige jochies verkleed als ninja’s en een meisje die het vast heel erg koud had met haar T-shirt. De familie was al lange tijd fan van Simon en Martina en wouden al heel lang naar Korea komen. Tot dan toe hadden ze gedacht dat dat niet mogelijk zou zijn en had de moeder zelfs het kijken van de video’s opgegeven omdat ze dacht dat ze hen toch nooit zou ontmoeten. Maar daar waren ze dan uiteindelijk. Wij konden daardoor genieten van een heel serieus gesprek over minecraft en super smash tussen Martina en een van de jongetjes. Na dat was het toch echt afgelopen en zijn we naar de metro gelopen. Snel gegevens uitgewisseld met het Duitse en Franse meisje. Ik was vrij verkleumt en dus maar snel de warme bus ingestapt om naar huis te gaan.
Zaterdag en Halloween!!!! Ik zou met Maxi naar een eatyourkimch/talktomeinkorean meeting gaan maar Maxi had een schoolfestival. Ik dus in twijfel, zal ik gewoon alleen gaan of niet? Heb me moed dus bij elkaar geraapt en op de bus naar Hongdea gestapt. Aangekomen bij het YouAreHere café zag ik dat de hele tuin vol stond met buitenlanders, om het maar even zo te zeggen. Aarzelend liep ik daar dus heen toen Hyunwoo van TTMIK mij aansprak. Het is vrij raar om mensen die je alleen op je computer ziet opeens in het echt te zien. Ik heb dus zowaar even met de crew gepraat over Koreaans leren en over hun kostuums, ze waren in schooluniform. Het was die dag verschrikkelijk koud en ik was met mijn domme hoofd dus mijn jas vergeten daardoor zocht ik al snel de warmte van het café op. Heb daar een gloeiende bak thee besteld en ben daar rustig gaan zitten. Natuurlijk verbrand ik mijn tong maar het warmt je in ieder geval wel op. Eenmaal weer een beetje warm ben ik naar buiten gegaan om daar bij de leerboeken te kijken en de eat your kimchi merchandise. De leerboeken waren echter voor totale beginners en tot mij verbazing kende ik alles in die boeken. Geeft best wel een goed gevoel kan ik je vertellen. Ook waren ze een spelletje aan het spelen met steentjes maar daar bakte ik niks van. Dankzij dat spel kwam ik wel aan de praat met iemand die hier voor werk en vakantie was. Zij volgt de lessen in het café en had haarzelf een baan gevonden hier bij een design bureau. Mooi kletsen over Koreaans leren. Op een gegeven moment kwam er ook nog een Duits meisje bij die zich voorstelde. ‘Wacht eens even wij hebben ons helemaal niet aan elkaar voor gesteld of wel?’ Wat blijkt nu dat meisje waar ik dus mee aan het praten was, in het Engels, komt uit Nederland. Lekker slim. We hadden dus gewoon Nederlands kunnen praten al die tijd. We zijn ook door gegaan in het Engels samen met het Duitse meisje. Later kwam er ook nog een Amerikaan bij die aan de Yonsei universiteit, tweede beste in Korea, studeert. De Amerikaan had precies hetzelfde gedaan op mijn leeftijd en vertelde over haar ervaringen tijdens haar uitwisseling in Korea. Jammer maar de Amerikaanse en Nederlander moesten vrij snel weer weg. Ik bleef nog mooi even met de Duitser praten en later kwam er ook nog een Frans meisje bij. De Franse was op uitwisseling geweest in Taiwan en daar hebben we dus een poosje over staan praten. Tussen door hebben we foto’s gemaakt met Simon en Martine van eat your kimchi. Zij zijn echt precies hetzelfde op youtube als nu. Martina had werk gestopt in haar heksen kostuum maar Simon Netflix and chill was toch wel de meest originele die ik tot dan toe had gezien. Op het laatst kwam er nog een hele Amerikaanse familie aan. Ouders en vijf kinderen waarvan vier heel schattige jochies verkleed als ninja’s en een meisje die het vast heel erg koud had met haar T-shirt. De familie was al lange tijd fan van Simon en Martina en wouden al heel lang naar Korea komen. Tot dan toe hadden ze gedacht dat dat niet mogelijk zou zijn en had de moeder zelfs het kijken van de video’s opgegeven omdat ze dacht dat ze hen toch nooit zou ontmoeten. Maar daar waren ze dan uiteindelijk. Wij konden daardoor genieten van een heel serieus gesprek over minecraft en super smash tussen Martina en een van de jongetjes. Na dat was het toch echt afgelopen en zijn we naar de metro gelopen. Snel gegevens uitgewisseld met het Duitse en Franse meisje. Ik was vrij verkleumt en dus maar snel de warme bus ingestapt om naar huis te gaan.
-
26 December 2015 - 14:23
Henk Van Veen:
Anne, maak ik me in mijn vorige reactie zorgen omdat ik bang ben dat je geen Nederlands meer kunt als je terugkomt blijkt nu dat je een Nederlandse bent tegengekomen in Korea. Leuk, en mijn "zorgen" zijn hiermee gelijk verdwenen.
Wij zitten hier nu bij de kerstboom, hoe is dat bij jullie daar? -
27 December 2015 - 03:48
Anne V Veen:
Geen kerstboom maar wel lang weekend. Kerst is hier gewoon een rustdag en winkels maken er gebruik van maar dat is het dan ook wel. Wat de Nederlanders hier betreft, heb ik er nu vijf ontmoet. Maar daarvan waren er twee op vakantie en de twee andere Nederlandse uitwisselingsstudenten zijn al vertrokken of vertrekken snel. Misschien dat er in januari nog iemand komt. Je weet maar nooit -
27 December 2015 - 10:11
Jannie Epping:
Hallo Anne
De laatste 4 verslagen had ik nog niet gelezen. En ja dan is het natuurlijk een aardig boekwerk en gezien de kleine lettertjes lastig. Maar wat een verhalen. Prachtig om te lezen. Maar wat een ander leven dan hier.
Ik ben wel blij zoals ik uit je verhalen merk dat het wel goed gaat daar.
Ik ben heel benieuwd naar je verslag over de jaarwisseling, Volgens mij wordt dat in Korea groots gevierd.
Groetjes Jannie -
27 December 2015 - 19:00
Jan Roenhorst:
Hallo Anne. Heb net je verslagen gelezen en begrijp dat je je aardig aan het redden bent daar, zo ver van hier. Knap dat je al wat Koreaans kunt. We wensen jou alvast een goede jaarwisseling en een fijn 2016.
groeten Jan en Janet -
01 Januari 2016 - 08:52
Jannie Epping:
Gelukkig Nieuwjaar Anne -
09 Januari 2016 - 21:39
Sara:
Heey anne ik heb een vraagje. Hoe zit dat dan nu met jou school in nl?
En hoe oud ben je? -
10 Januari 2016 - 08:28
Anne V Veen:
hey Sara,
ik word in een paar dagen 18 en als ik weer terug ben, doe ik het laatste jaar van het VWO.
groetjes Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
